اشعار عربی و فارسی

به مرگ مادرت, مادر..

بیا یک لحظه بر گورم؛

اگرچه در شکاف مرگ..

از عالم دگر دورم ؛

اگرچه سالهای سال..

چنین افسرده رنجورم؛

مادر, خاطرت پس کو؟..

همان اشعار مهجورم ؛

همان لالایی شبها..

همان شب های کم نورم؛

چقدر من ساده دل بودم..

ز ان اعمال منفورم ؛

چه خوش اواز میخواندم..

ز عشق خوب مسرورم؛

نکردم التماس دل..

ز بس اغشته مغرورم ؛

ولی اکنون مادر جان..

درون قبر خود کورم ؛

بیا هرشب به دیدارم..

بر این اندوه دل شورم؛

شکستم پای زحمت را..

اینک پای هر مورم ؛

مادر, گر جوابت را..

ندادم خسته معذورم؛

کجا شد جمع خوش رویان..؟

کجا شد حکم پاسورم؟؟

تو گفتی یک بهشتی هست..!

کو ولدان و کو حورم..؟

ترسم اینچنین باشد..

قیامت حال محشورم ؛

مادر, هیچ می دانی..؟

نمردم, ولی مجبورم..!!

رفتم من ولی مادر..

نفهمیدی چه منظورم..!!

شاعر：مجاهد ظفری